Oogkleppen op

Een verslag van een sessie zoals ik deze ervaren heb.

 

Je kwam bij me naar aanleiding van een bericht op mijn Facebookpagina. Je wilde graag een keer komen ervaren hoe een sessie in zijn werk gaat bij ons. 

 

Bij de vraag waar je mee aan de slag zou willen had je geen idee toen we de afspraak gingen inplannen. Ook bij aankomst op de locatie voor je sessie had je zo verder niet iets wat je kon benoemen om mee aan de slag te gaan. 

 

Na een korte kennismakingsgesprek waarin je vertelde over eerder opgedane ervaringen bij andere coachsessies met paarden en wat je momenteel bezig hield liepen we naar de wei toe waar Douwe, Belle en Hanneke alles op een afstandje stonden te bekijken.

 

In ons kennismakingsgesprek gaf je heel open aan dat je graag je eigen leven wil leiden zonder steeds voor anderen te hoeven zorgen. Dat je vooral gericht wil zijn op wat jijzelf nodig hebt. 

Douwe kwam toen we in de wei stonden naar ons toelopen om kennis te komen maken, met Hanneke in zijn kielzog.

 

 

 

Ik gaf je het halstertouw en vroeg je om met hem een stukje te gaan lopen om samen kennis te maken. Douwe liep zo met je mee.  En Hanneke erachteraan 

 

Bij terugkomst bij mij vertelde je wat de invloed is van iemand die dichtbij je staat op jouw eigen functioneren. 

Je vertelt hoe moe je er van wordt om steeds die verantwoordelijkheid te krijgen. De zorg voor de persoon toch op je te nemen terwijl je eigenlijk nee wil zeggen omdat het je zoveel energie kost. In korte tijd spreek je het woord moe 3x uit. En bij alle 3 de keren staat Douwe achter je te gapen op het moment dat je het woord moe uitspreekt. 

 

Douwe blijft dichtbij je staan en begint aan je te plukken op de momenten dat je uitspreekt dat het je veel energie kost om voor de ander er te zijn en te zorgen. Het irriteert je zelfs dat je dan toch steeds ja zegt terwijl je nee wil zeggen. Douwe blijft aan je plukken en duwen. Op het moment dat ik vraag aan je hoe dat is zeg je: ”Dat geeft niet.” “En hoe zou het zijn als Douwe symbool staat voor de persoon waar je het over hebt?” Het halstertouw heb je nog steeds vast en Douwe stapt iedere keer als jij een stapje naar achteren zet een stapje dichterbij. 

 

“Wat gebeurt er nu bij je?” vraag ik je.

“Hij moet wel gaan stoppen want ik vind het niet fijn en dadelijk word ik boos. Dan stopt hij wel als ik boos .” 

“Wat zou je nu willen doen?” “Het touw loslaten”: is je reactie. En je laat het touw voor een groot deel vallen waardoor er meer ruimte kan ontstaan. Douwe gaat door met plukken. 

Ik merk dat je onrustiger wordt en Douwe het niets uitmaakt wat je op dat moment doet. Hij staat symbool voor de persoon waar je vaak ja tegen zegt terwijl je eigenlijk nee wil zeggen. 

“Als je nu eens kunt doen wat je graag wil doen op dit moment. Wat zou dat zijn?” stel ik je de vraag. 

“Het touw niet meer vasthouden” :is je reactie. “Niemand die je tegenhoudt daarin “ : geef ik aan, “Maak hem maar los”. Het touw maak je los en je stapt opzij en Douwe wacht een paar tellen en stapt met je mee en staat weer vlakbij je. 

Op dat moment zie ik een buizerd de wei induiken. Op jacht naar een prooi. Dat heb ik in al die jaren nog niet eerder zien gebeuren. Samen kijken we er naar tot de vogel weer wegvliegt. 

 

Inmiddels heb je verteld dat je het gevoel hebt dat je je steeds aan moet passen aan de omgeving. En dat is niet wat je nog wilt. Dat je vrijheid wil ervaren. Je eigen ding doen. Geen zorgen  meer voor de ander en zorgen maken over de ander. 

“Is er een moment geweest in je leven dat je dat gevoel gehad hebt? Ergens heb je het gehad anders zou je dat verlangen niet zo ervaren.” 

Je bent even aan het graven in je geheugen en dan zie ik je gezicht verzachten en er komt een glimlach op je gezicht. “Die keer dat ik naar Nieuw-Zeeland ben gegaan en in het vliegtuig zat en het gevoel had dat ik nu alles zelf kon bepalen en met niemand rekening hoefde te houden als enkel met mijzelf”  Vol enthousiasme vertel je er over hoe je dat ervaren hebt. 

“Hoe kun je dat gevoel dat je toen had, van niets hoeven, je eigen ding doen, geen verantwoording afleggen aan anderen, meenemen naar het nu?” 

Ondertussen ben je een beetje aan het rondlopen en Douwe blijft bij je in de buurt.  Je lichaam weet immers de weg en op het moment dat je daarop durft te vertrouwen  wordt je steeds meer authentiek. “Hoe kun je een duidelijke boodschap aan jezelf geven? Wat helpt jou om bij jezelf te kunnen blijven en die beslissing te nemen die voor jou op dat moment goed is?” 

 

Je denkt na wat voor jou passend is en dan zeg je: ”Ik moet gewoon mijn eigen weg blijven lopen en dat betekent voor nu oogkleppen op waardoor ik me niet kan laten overhalen om ergens langer te blijven als ik naar huis wil gaan. Focus op mijzelf houden.” 

“En hoe ziet dat er dan uit?” stel ik de vraag. “Ga het maar doen en ervaren, hier en nu. Want wanneer is NU een goed moment om de stap te zetten?” 

 

Je begint te lopen, de wei in die openstaat. Douwe volgt je in 1e instantie niet en staat een beetje verbaasd te kijken lijkt het wel. Dan komt hij ook in beweging terwijl jij de wei verder inloopt. Belle en Hanneke staan in dezelfde wei en daar loopt hij naar toe en met zijn 3-en willen ze jouw kant opkomen als je bij de afzetting in de wei komt. 

Je blijft even wat twijfelachtig staan tot ik zeg: “Wat houdt je tegen? Die draad? Grenzen kun je ook verleggen. Ga maar ervaren hoe dat is om met je blik vooruit door te lopen en niet achterom te kijken hoe het met de ander gaat. Of die het wel redt zonder jouw hulp en ondersteuning…..” 

Je stapt de draad over en loopt door. Bij een volgende draad twijfel je niet en ga je onder de draad door en loopt met je blik vooruit. Zo kom je terug bij mij.

 

Samen kijken we naar Douwe, Belle en Hanneke. “Hoe was dat voor je? Doorlopen zonder achterom te kijken, met oogkleppen op?”  Je lacht en geeft aan dat het heerlijk is. 

Met meer rust ga je naar huis en een mooie aansluitende boodschap van een kaartje dat je getrokken hebt.

 

Wil jij het ook eens ervaren wat een sessie met de paarden je kan opleveren? Neem dan vrijblijvend contact op met me en samen bespreken we de mogelijkheden.

Je kunt op de contactknop   klikken om een berichtje naar me te sturen.


Liefs Patricia 

Reactie schrijven

Commentaren: 0

De sessies vinden enkel op afspraak plaats. 

Voor de mogelijkheden check onze facebookpagina

 

 Lid van beroepsvereniging VBAG

 

 

 

 

 

                     Geregistreerd bij de RBCZ


De meeste foto's op deze site zijn gemaakt door  Jeroen Maas Fotografie  ,  Lovana Fotografie  & Peggy Roegiers